Beni Hep Eylül De Bekle

Beni Hep Eylül’de Bekle

Beni hep Eylülde bekle

Güvercinler uyuyor olsun

Penceler Kapalı

Mevsimlerden sonbahar...

Gecenin en koyu lacivertinde

Bütün şehir mışıl mışıl uyusun

Sen pencerede beni bekle...

Ilık rüzgar eser belki

Hafiften bir yağmur yağar sonra...

Burnunda tertemiz toprağın kokusu

Şarap açılmamış kadeh boş...

Elinde yine bir sigara..

Gözlerinde kan revan için yalnızlık..

Ne olur vazgeçme

Beni hep Eylülde bekle...

Elbet bir gün geçeceğim sokağından

Eğilip öpeceğim geçtiğin yolları...

Sarılacağım ayak bastıgın paspasa..

Aylardan Eylül,Yıllardan kaç olur bilemem...

Saçlarımda kar,gözlerim umut...

Bir Eylül Akşamında Döneceğim Sana..